ZMIANY BARWNIKOWE – MELANOCYTOWE
Pospolicie zwane pieprzykami. Pojawiają się pod wpływem działania UV i jest to proces fizjologiczny. Ich ilość i charakter jest uwarunkowany w dużej mierze genetycznie bądź ekspozycją na słońce. Wymagają jednorazowej kontroli 1-2 razy do roku przy użyciu dermatoskopa. Osoby, u których w rodzinie wystąpił czerniak, te u których znamiona mają nieregularny kształt i zabarwienie, osoby z jasną karnacją narażone na częstą ekspozycję na UV lub korzystające z solarium powinny kontrolować się regularnie zgodnie z zaleceniami lekarza. Zmiany podejrzane należy usunąć chirurgicznie i poddać badaniu histopatologicznemu.

RAK PODSTAWNOKOMÓROWY

Rak podstawnokomórkowy skóry to najczęściej występująca postać raka skóry, stanowi ok. 75% przypadków. Rozwija się w skórze powiek, czoła, nosa i policzków, nigdy na stopach, dłoniach czy błonach śluzowych. Wyróżniamy 2 odmiany tej choroby: pierwsza rozwija się powoli, nie nacieka w głąb, a leczenie daje dobre efekty. Druga odmiana jest bardziej agresywna i ma tendencje do naciekania i miejscowego niszczenia tkanek. Leczenie raka podstawnokórkowego wymaga usunięcia chirurgicznego i poddaniu badaniu histopatologicznemu

RAK KOLCZYSTOKOMÓRKOWY

Rak kolczystokomórkowy to inwazyjny nowotwór złośliwy. Rozwija się w każdym miejscu na skórze lub błonach śluzowych. Ma wygląd długo niegojącej się rany – brodawkowatej zmiany. Rozpoznanie kliniczne nowotworu musi zostać potwierdzone szczegółowym badaniem histopatologicznym wycinka tkanki nowotworowej. Rak kolczystokomórkowy ma tendencje do tworzenia przerzutów do regionalnych węzłów chłonnych orz przerzutów odległych.

WŁÓKNIAKI TWARDE I MIĘKKIE
Łagodna zmiana nowotworowa wywodząca się z tkanki łącznej skóry. Wyróżniamy włókniaki:

• miękkie; pojedynczy, cielisty lub brunatny, miękki uszypułowany guzek występujący bardzo często na szyi, karku, pod pachami i w pachwinach.
• twardy; zmiana najczęściej o charakterze odczynowym związana z przerostem tkanki włóknistej na skutek urazu, ukąszenia bądź stanu zapalnego. Najczęściej jest to twardawy guzek koloru czerwonego lub brunatnego o gładkiej lub lekko szorstkiej powierzchni.
  Usuwanie chirurgiczne lub laserowe.

BRODAWKI ŁOJOTOKOWE
Łagodne zmiany nowotworowe, występują w średnim i starszym wieku. Zlokalizowane najczęściej na tułowiu, twarzy, skóry owłosionej głowy i kończyn górnych. W zależności od stadium rozwoju mogą mieć różną barwę od jasnobrązowej do ciemnobrązowej. Charakteryzują się brodawkowatą, lekko szorstką powierzchnią. Mogą swędzieć i „wykruszać się” samoistnie. Usuwanie laserem CO₂.

PROSAKI
Małe torbiele naskórkowe lub ponad-naskórkowe powstałe na skutek retencji mas rogowo-łojowych w ujściach mieszków włosowych. Występuje pod postacią 1-3mm grudek barwy białej lub biało-żółtej, opalizujące, twarde. Mogą pojawić się w każdym wieku, od okresu noworodkowego do wieku dojrzałego. Występują najczęściej w okolicach oczu, na policzkach, czole, nosie i prąciu. Usuwanie laserem CO₂.

TŁUSZCZAKI
Łagodne zmiany nowotworowe wywodzące się z tkanki łącznej skóry pod postacią miękkiego pojedynczego lub mnogiego podskórnego guzka, przesuwalne względem podłoża. Występują najczęściej na tułowiu, karku, ramionach, przedramionach u osób w średnim wieku. Usuwanie chirurgiczne lub laserem CO₂.

KASZAKI
Podskórne guzki, miękkie w dotyku, najczęściej cielistego koloru wypełnione „kaszkowatą” treścią. Zmiana jest łagodna. Często łączone z mieszkiem włosowym lub gruczołem łojowym.
Usuwanie laserem CO₂.

KĘPKI ŻÓŁTE
Zmiany na powiekach. Podskórne złogi cholesterolowe zlokalizowane na powiekach górnych i dolnych. Mają charakter żółtych lub pomarańczowych zmian grudkowych. Związane z nadmiernym odkładaniem się lipidów w skórze (hiperlipidemia). Usuwanie chirurgiczne lub laserem CO₂.

PRZEROST GRUCZOŁÓW ŁOJOTOKOWYCH
Pojedyncze lub mnogie guzki o wielkości 1-3 mm i o cielistym lub żółtym zabarwieniu z zagłębieniem w części centralnej. Występują głównie u osób w średnim lub podeszłym wieku. Usuwanie laserem CO₂.

ZNAMIĘ ŁOJOWE
Żółtawa zmiana guzkowa o brodawkowatej powierzchni, niepokryta włosami. Zlokalizowana najczęściej na skórze owłosionej głowy i twarzy. Usuwanie laserem CO₂.

GRUCZOLAK POTOWY
Małe, twarde grudki koloru skóry lub żółtawe o różnej wielkości (1-2mm). Występują głównie na powiece dolnej, częściej u kobiet, choć mogą pojawiać się także na górnej części klatki piersiowej, pod pachami i na brzuchu oraz sromie. Rozwijają się po okresie dojrzewania. Ich występowanie jest cecha dziedziczną. Rozmieszczone są zazwyczaj symetrycznie. Usuwanie laserem CO₂.

Dermatoskopowe badanie znamion to  badanie, które pozwala na rozpoznanie niepokojących zmian barwnikowych, w tym czerniaka skóry. Dermatolog dzięki specjalnemu urządzeniu ocenia znamię  pod odpowiednim powiększeniem. Dzięki temu jest w stanie ocenić charakter zmiany, asymetrię, jednolitość koloru i powierzchni. Co najważniejsze, badanie te daje możliwość odróżnienie zmiany łagodnej od niebezpiecznej.

Dermatoskopia jest badaniem bezbolesnym, które możemy wykonywać o każdej porze roku.  Każde „podejrzane” znamię należy usunąć chirurgicznie i poddać badaniu histopatologicznemu.

• NACZYNIAK KRWIONOŚNY
  Zmiana o zabarwieniu czerwonym lub sinoczerwonym, leżąca w poziomie skóry lub o brodawkowatej powierzchni. Często widoczna jest w chwili urodzenia. Przy ucisku obserwowane jest charakterystyczne blednięcie zmiany, następnie ponownie wypełnia się krwią. Zmiana ma charakter niezłośliwy.
• NACZYNIAK RUBINOWY
  Mała punkcikowata zmiana naczyniowa wielkości 1-2 mm.
• NACZYNIAK GWIAŹDZISTY
  Mała punkcikowata zmiana naczyniowa dookoła, której promieniście rozchodzi się siatka naczyń krwionośnych.
• NACZYNIAK PŁASKI
  Płaska zmiana naczyniowa, różnej wielkości i lokalizacji.
• NACZYNIAK JAMISTY
  Zmiana naczyniowa o brodawkowatej powierzchni różnej wielkości i lokalizacji.
  
• ZIARNINIAK NACZYNIOWY
  Zmiana naczyniowa związana z nowotworem naczyń włosowatych, wywołana urazem lub/ i zakażeniem bakteryjnym. Jest to pojedynczy guzek o łatwo krwawiącej powierzchni, szybko rosnący.
  

Trądzik Jest chorobą gruczołów łojowych. Ze względu na wiek występowanie zmian wyróżnia się:

• Trądzik młodzieńczy.
  Występuje w okresie pokwitania. Zlokalizowany na skórze twarzy, dekoltu, pleców. Za trądzik młodzieńczy odpowiedzialne jest nieprawidłowe rogowacenie ujść gruczołów łojowych, nadprodukcja łoju, kolonizację wtórną bakteriami Propionibacterium acnes i statylococcus aureus oraz drożdżakami Malassezia oraz wpływem androgenów na gruczoły łojowe.
• Trądzik wieku dorosłego.
  Najczęściej występujący u kobiet 30-40 letnich, zlokalizowany w dużej części twarzy (żuchwa), potylica, klatka piersiowa, dekolt. Wśród czynników predysponujących do wystąpienia lub nasilenia zmian trądzikowych wymienia się skłonności genetyczne (występowanie trądziku, u któregoś z rodziców), płeć (częściej dotyczy  chłopców – uwarunkowanie hormonalne), wiek (głównie młodzież i kobiety 30-40 letnie), przyjmowanie anabolików i testosteronu (np. przez intensywnie trenujących w siłowni), kortykosteroidów (w przebiegu różnych chorób ogólnych,) Vit B12, jodu, barbituranów.. Kontakt z olejami i chlorem powoduje powstawanie zmian trądzikowych zwanych trądzikiem zawodowym. Spożywanie dużych ilości mleka i produktów o wysoki indeksie glikemicznym może nasilać przebieg trądziku.

Choroby alergiczne skóry są przewlekłymi, nawrotowymi stanami zapalnymi skóry. Wśród nich rozpoznajemy min.  atopowe zapalenia skóry, pokrzywkę, egzemę. Najczęstsze objawy choroby alergicznej to; wysypka, zaczerwienie, obrzęk oraz pęcherzyki wypełnione surowiczym płynem. Jest to bardzo uciążliwa przypadłość, która nieleczona prowadzi do pogorszenia jakości życia pacjenta i utrudnia normalne funkcjonowanie. Wysypka alergiczna może mieć ostry lub przewlekły przebieg. Nasilenie i częstotliwość wystąpienia objawów zależy od wielu czynników w tym od indywidualnych uwarunkowań genetycznych, natężenia alergenów w powietrzu oraz od czasu ich kontaktu ze skora. Niepokojąca wysypka nieznanego pochodzenia jest jednym z najczęstszych powodów wizyta u specjalisty dermatologa.

Do najczęstszych chorób wirusowych zaliczamy; opryszczkę zwykłą, brodawki wirusowe skórne i płciowe, półpasiec oraz mięczak zakaźny. Do zakażenia dochodzi najczęściej poprzez bezpośredni kontakt fizyczny. Wirusy wnikają i namnażają się w komórkach wywołując różne reakcje w skórze.

• BRODAWKI WIRUSOWE
  To grupa schorzeń wywołanych przez ludzkiego wirusa brodawczaka (HPV). Wirus po bezpośrednim kontakcie wnika do skóry. Na infekcja duży wpływ ma indywidualna odporność oraz stan skóry. Wirus powoduje namnażania się komórek co powoduje powstanie brodawek. Brodawki wirusowe są bardzo zakaźne. Pojedyncza zmiana jest często powodem wysiewu wielu nowych zmian u osoby zakażonej jak i u otoczenia. Usuwanie laserem C02.

• MIĘCZAKI ZAKAŹNE
  Małe zmiany guzkowe barwy perłowej, twardawe z charakterystycznym „pępkowatym” zagłębieniem w części centralnej. Przy naruszeniu ze zmiany wydobywa się kaszkowata treść. Zmiana ma charakter wirusowy. Bardzo często występuje u dzieci. Usuwania laserem C02.

• KŁYKCINY KOŃCZYSTE
  To choroba przenoszona droga płciową a wywołana wirusem brodawczaka ludzkiego HPV. Czynniki zwiększające ryzyko zakażenia:
  – palenia papierosów
  – stosowanie środków antykoncepcyjnych
  – osłabiony układ odpornościowy
  – uprawianie seksu bez zabezpieczenia z wieloma partnerami. Najczęstszym objawami kłykcin kończystych są wykwity pojawiające się na skórze. Zmiany są małych rozmiarów, mają kilka milimetrów i mogą się ze sobą łączyć. Wyglądem przypominają jasnoróżowe, brunatne lub beżowe grudki. Usuwanie laserem CO2.

Grzybica skóry to choroba wywołana przez grzyby tzw. dermatofity lub drożdżaki. Czynnikami sprzyjającymi grzybicy skóry jest cukrzyca, skłonność do pocenia się stóp oraz noszenia nieprzewiewnego obuwia. Podstawą rozpoznania grzybicy skóry jest badanie mykologiczne.

Łuszczyca to choroba przewlekła i zapalna, która charakteryzuje się zmianami chorobowymi na skórze wywołanymi nadmiernym rogowaceniem naskórka. Częstym czynnikiem występowania choroby są uwarunkowania genetyczne.  Łuszczyca nie jest chorobą zakaźna choć jest chorobą przewlekła i nawracająca.

Łuszczyca objawia się przede wszystkim na:

• łokciach
• kolanach
• owłosionej skórze głowy

Sposób leczenia łuszczycy uzależniony jest od rodzaju choroby i stopnia zajęcia powierzchni przez proces chorobowy. O metodzie i sposobie leczenia decyduje specjalista dermatolog po wnikliwej ocenie stopnia zaawansowania i rodzaju choroby popartej badaniami.

Włosy wypadają nam każdego dnia. Nie ma podstaw do obaw jeżeli wypada nam okresowo od 100 do 150 włosów dziennie. Jeżeli ilość włosów wypadających wzrasta oznacza to, że dotknął nas problem łysienia. Utrata włosów w zwiększonej ilości prowadząca do ich nadmiernego przerzedzenia występuje również w niedoczynności tarczycy, po chorobach gorączkowych, po okresie ciąży i karmienia piersią. Jedną z odmian łysienia jest łysienie androgenowe występujące u mężczyzn i kobiet. W przebiegu tego rodzaju łysienia dochodzi do miniaturyzacji mieszka włosowego w następstwie czego włosy ulegają ścieńczeniu a mieszek włosowy ulega stopniowemu zanikowi. Następuje to na skutek działania androgenów (DHT – dihydrotestosteron – pochodna testosteronu). Innym typem łysienia jest łysienie plackowate, dotyka w różnym stopniu obie płcie, w każdym wieku. Obecnie uważa się, że schorzenie ma tło immunologiczne, za czym przemawiać ma częste występowanie w grupie takich chorób jak AZS, bielactwo, niedokrwistość złośliwa, choroba hashimoto (autoimmunologiczne zapalenie tarczycy), SLE. Utrata włosów jest ogniskowa, występuje pod postacią owalnych placków pozbawionych włosów. Obejmować może każdą okolice ciała (brwi, rzęsy, broda, skóra owłosiona głowy). Może występować zlewanie się ognisk łysienia i wypadanie włosów w obrębie całej głowy. W przebiegu chorób takich jak: liszaj płaski, DLE, twardzina, infekcje grzybicze, bakteryjne, kiła, może wystąpić inny rodzaj łysienia zwany bliznowaciejącym. Jest to odmiana łysienia prowadząca do trwałego zniszczenia mieszka włosowego i trwałej utraty włosów. Aby skutecznie leczyć łysienie musimy poznać dokładną przyczynę odpowiedzialną za wypadanie włosów.